Azerice_Türkçe SözLük..(...İ..J..K...)

Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...

MatmazeL

Özel Üye
Katılım
29 Ağu 2008
Mesajlar
1,304
Tepkime puanı
9
Puanları
0
...İ...
İADE – qaytarma; iade etmek – qaytarmaq
İBRAZ – teqdim etme, gösterme
İBRE – eqreb (cihazlarda, saatda ve s.)
İCAP(-bı) – lüzum, hacet, zeruret, telebat
İÇGÜDÜ – 1) instinkt; 2) intuisiya, duyğu, duyma qabiliyyeti
İÇERLEMEK – hirslenmek, acıqlanmaq (büruze vermeden)
İÇİŞLERİ(-ni) – daxili işler; içişlerine karışma – daxili işlerine qarışma
İÇLİ – 1) hessas, üreyi yuxa; 2) qüsseli, kederli, qemgin
İÇTEN – semimi, ürekden, qelbden
İÇTENLİK(-ği) – semimiyyet, istiqanlılıq, mehribanlıq
İÇYÜZ – mahiyyet, meğz; meselenin içyüzünü meydana çıkarmak – meselenin mahiyyetini açmaq
İDARELİ – qenaetcil, ehtiyatlı, serhesab
İFRİT: ifrit kesilmek – azğınlaşmaq, özünden çıxmaq
İGFAL: igfal etmek – aldatmaq, yoldan çıxartmaq, tovlamaq
İHANET(-ti) – xeyanet
İHBAR – 1) xeberdarlıq, bildiriş, avizo; 2) xeber
İHBARNAME – 1) bildiriş vereqesi, avizo, çağırış vereqesi; 2) raport, yazılı melumat
İHLAL(-li) – pozma, pozulma; ihlal etmek – qanunu pozmaq
İHMAL – ehtiyatsızlıq, diqqetsizlik, sehlenkarlıq, başı soyuqluq
İHTAR – xeberdarlıq, xatırlatma
İHTİMAM – qayğı; ihtimamla bakmak – qayğı ile ehate etmek
İHTİMAMKAR – qayğıkeş, diqqetli
İHTİVA: ihtiva etmek – ehate etmek, bürümek
İHYA: ihya etmek – canlandırmaq, diriltmek
İKAMET: ikamet etmek – yaşamaq
İKAZ – xeberdarlıq; ikaz işareti – xeberdarlıq siqnalı
İKMAL(-li) – 1) tamamlama, başa çatdırma; 2) techiz etme, temin etme
İKNA(-ai) – inam, eminlik, arxayınlıq; ikna etmek – emin etmek
İKRAM – 1) qonaqlıq; 2) güzeşt
İKRAMİYE – 1) pul mükafatı; 2) uduş; ikramiyeli istikraz – uduşlu istiqraz
İL – il (Türkiye inzibati erazi vahidi); vilayet
İLAÇ(-cı) – 1) dava, derman, çare, elac; 2) kimyevi preparat, insektisid
İLAÇLAMAK – kimyevi emal etmek, dezinfeksiya etmek, dermanlamaq, mumiyalamaq
İLÇE – ilçe (Türkiyede inzibati erazi vahidi); qeza
İLERİCİ – mütereqqi, qabaqcıl, tereqqiperver
İLGİ – 1) elaqe, münasibet; bununla hiç ilgisi yok – bununla heç bir elaqesi yoxdur; 2) maraq, her şeyi bilmek hevesi
İLGİLENDİRMEK – 1) aid olmaq, dexli olmaq; 2) maraq oyatmaq, heves oyatmaq
İLGİLENMEK – maraqlanmaq
İLGİLİ – 1) bağlı, aid olan, elaqedar; 2) marağı olan, maraqlanan
İLGİNÇ – maraqlı; ilginç bir kitap – maraqlı kitab
İLHAK(-kı) – 1) birleşdirme; 2) ilhaq, qesb etme, zebt etme
İLİKLEMEK – düymelemek
İLİŞKİ – münasibet, elaqe; uluslararası ilişkiler – beynelxalq elaqeler
İLKE – esas, prinsip; temel ilkeler – esas müddealar
İLKÖNCE – en evvel, önce
İLTİCA – sığınacaq
İMA – işare, eyham; ince ima – ince eyham; üstü kapalı ima – üstü örtülü işare; ima etmek – eyham vurmaq, işare etmek
İMALAT(-tı) – 1) istehsal; imalat fiyatı – maya deyeri; 2) memulat
İMAR – abadlıq, abadanlıq
İMDAT FRENİ – 1) ehtiyac, eylec; 2) heyecan siqnalı
İMHA – mehv etme
İMRENDİRMEK – qibte oyatmaq
İMRENMEK – qibte etmek
İN – yuva; ayı ini – ayı yuvası
İNANCA – zemanet
İNANÇ(-cı) – inam, etibar
İNCELEMEK – öyrenmek, tedqiq etmek, araşdırmaq
İNÇ – düym
İNDİFA(-aı) – püskürme (vulkan)
İNDİRİM – ucuzlaşdırma, güzeşt; indirim tarife – güzeştli tarif
İNFİLAK(-kı) – partlayış
İNİŞ TAKIMI – şassi
İNME – 1) enme, azalma; 2) iflic, apopleksiya; kendisine inme indi – onu iflic vurdu; işi indi – işi azaldı
İNSANÜSTÜ – fövqelbeşeri, insan qüvvesi xaricinde olan
İNTİKAL(-li) – keçid; intikal devresi – keçid merhelesi
İPTAL(-li) – leğv, leğv etme
İRİYARI – iri, yeke, böyük ölçülü
İRKİLMEK – diksinmek, qorxmaq, seksenmek
İRTİBAT(-tı) – elaqe, ünsiyyet rabite; irtibatla irtibata geçmek – elaqe yaratmaq
İSABET(-ti) –1) hedefe deyme, nişanı vurma; 2) deqiq, düzgün (söz, hereket); sözünde isabet var – siz düz deyirsiniz
İSABETLİ – deqiq, düzgün, uğurlu, münasib; isabetli karar – düzgün qerar
İSFENDAN – ağcaqayın
İSKAMBİL – oyun kartı, qumar kağızı
İSKARPİN – tufli; ökçeli iskarpinler – dabanlı tufli; rugan iskarpin – laklı tufli
İSKELE – 1) körpü (gemilerin yan alması üçün); 2) trap, pilleken, nerdivan
İSKEMLE – ketil, taburet, stul
İSKONTO – 1) güzeşt; iskonto yapmak – güzeşt etmek; 2) diskont; ikinci iskonto – yeniden uçota almaq
İSTAVRİT(-di, -ti) – stavrida
İSTEKA – kiy, bilyard ağacı
İSTEP(-pı) – çöl, düz, bozqır
İSTİKRAR – möhkem, davamlı
İSTİKRARSIZ – mütereddid, qerarsız, dayanıqsız
İSTİNDAM – meşğulluq
İSTİRİDYE – istridye; inci istiridye – mirvari molyusku
İSTİŞARE – müşavire
İSTİVA HATTI – ekvator xetti
İŞBİRLİĞİ(-ni) – emekdaşlıq; iktisadi işbirliği – iqtisadi emekdaşlıq
İŞKEMBE – içalat, bağırsaq
İŞLEK – izdihamlı, gur; işlek cadde – izdihamlı prospekt
İŞLEM – emeliyyat, proses; banka işlemleri – bank emeliyyatları
İŞTE – bax gör, budur; işte bu kadar – bax ele bu qeder
İTFAİYE – yanğınsöndüren deste
İTFAİYECİ – yanğınsöndüren
İTİBARİ – şerti, nominal; itibari kiymet – nominal deyer
İTİDAL(-li) – 1) sakitlik; 2) mötedillik, temkin, toxtaqlıq
İTİMATNAME – vekaletname, zemanet mektubu, etimadname
İTMEK – itelemek; arabayı arkadan itmek – maşını arxadan itelemek
İYİ – 1) yaxşı, ela; 2) sağlam, gümrah
İYİLEŞMEK – 1) yaxşılaşmaq; 2) sağalmaq; hasta biraz iyileşti – xeste bir az yaxşılaşdı
İYİLİK(-ği) – 1) rifah, yaxşı veziyyet, yaxşı xüsusiyyet; 2) yaxşılıq, xeyirxahlıq
İYİMSER – nikbin, optimist
İYİMSERLİK(-ği) – nikbinlik, optimizm
İZCİ – lepirçi, iztanıyan, keşfiyyatçı
İZLENİM – teessürat
İZLENİMCİLİK(-ği) – impressionizm
İZMARİT(-ti, -di) – papiros qırıntısı, papiros kötüyü


...J...
JAMBON – bud, qaxac edilmiş bud, vetçina
JARTİYER – sarıma
JET(-ti): jet uçağı – reaktiv teyyare
JİLET(-ti) – zerersiz ülgüc, xetersiz ülgüc


...K...
KABA – kobud, qaba
KABLO – kabel
KAÇ(-ğı) – neçe, ne qeder; kaça – neçeye; saat kaçata – saat neçede; kaç kişi – neçe nefer; ona kaç defa söyledim – ona neçe defe dedim
KAÇAMAK(-ğı) – behane
KAÇAMAKLI – 1) qeyri-müeyyen, ikimenalı, qeyri-semimi; 2) gizli, gizlice; bir kaçamaklı işi yapmak – işi gizlice görmek
KAÇAR – neçe-neçe, ne qeder; – kaçar ruble aldılar? – heresi ne qeder aldı?
KAÇIK(-ğı) – anormal, ağıldan kem
KAÇINCI – neçenci, hansı; kaçıncı katta – neçenci mertebede
KAÇINILMAZ – labüd, qaçılmaz
KAÇINMAK – qaçınmaq, yayınmaq, çekinmek
KADİFE – mexmer
KADRAN – 1) siferblat, şkala (ölçü cihazlarında); 2) telefon diski
KADRO – kadr, şexsi heyet, ştat
KAFA – 1) baş, kelle; 2) ağıl, derrake
KAFALI – ağıllı, derrakeli
KAFATASI(-nı) – kelle, kelle sümüyü
KAFİLE – 1) qrun, deste (turistlerin, ziyaretçilerin ve s.); 2) partiya; kitapların ilk kafilesi – kitabların ilk partiyası
KAĞIT(-dı) – 1) kağız; kağıt para – kağız pul; 2) oyun kartı, qumar kağızı
KAHROLMAK – qehr olmaq, devrilmek
KAHVALTI(-yı) – seher yemeyi
KAİDE – 1) qayda; ahlak kaideleri – exlaq qaydaları; 2) özül, esas, pyedestal
KAKINÇ(-cı) – mezemmet
KAKMA – zerb olunmuş, naxışla işlenmiş, oyulmuş, hekk edilmiş; kakma gümüş tepsi – naxışla işlenmiş gümüş podnos
KALABALIK(-ğı) – 1) izdiham, güruh; 2) qelebelik, tünlük, basabas
KALÇA – omba, bud
KALDIRIM – 1) döşeme, döşenmiş yol; 2) seki
KALECİ – qapıçı (idman)
KALFA – usta kömekçisi, şagird
KALIT(-tı) – irs
KALITÇI – verese, varis
KALITIM – 1) varislik; 2) irsiyyet
KALITSAL – irs
KALİFYE – ixtisaslaşdırılmış, ixtisaslı, tecrübeli
KALİTE – keyfiyyet, növ
KALİTESİZ – keyfiyyetsiz
KALKINDIRMAK – inkişaf etdirmek, qaldırmaq
KALKINMA – qalxma, yükselme, inkişaf
KALKINMAK – qalxmaq, yükselmek, inkişaf etmek
KALORİFER – merkezi isitme sistemi
KAMARA – 1) kayut; 2) palata (parlamentde); Lordlar kamarası – Lordlar palatası
KAMAROT(-tu) – 1) stüard; 2) nömreye xidmet eden işçi (mehmanxanada)
KAMBİYO – mübadile, deyişme (valyuta); kambiyo muameleleri – valyuta emeliyyatları
KAMBUR – donqar, qozbel
KAMERİYE – köşk, çardaq
KAMP – düşerge (müxtelif menalarda); askeri kamp – herbi düşerge; turizm kampı – turist düşergesi, çen
KAMPANA – zeng
KAMU – 1) bütün, tamam, hamı; 2) cemiyyet; dünya kamuoyu – dünya ictimai reyi
KAMUOYU(-nu) – ictimai rey
KAMYON – yük maşını
KAMYONET(-ti) – pikap, kiçik yük maşını
KANAPE – divan, kanape, taxt
KANCA – qarmaq, çengel
KANDAŞ – qanbir, atabir ana ayrı (övlad)
KANDIRMAK – 1) tovlamaq, aldatmaq, şirnikdirmek; 2) inandırmaq, qane etmek, yola getirmek
KANGAL – kelef, yumaq
KANI – fikir, eqide; kanımca – menim fikrimce; buna kanıyım – men buna eminem
KANIKSAMAK – 1) verdiş etmek, alışmaq; 2) tenge getirmek, usandırmaq, çiyrendirmek; ete kanıksamak – etden çiyrenmek
KANIT(-tı) – delil, sübut, arqument
KANMAK – inanmaq
KANSER – xerçeng (tibb)
KANTAR: kantara çekmek – götür qoy etmek, ölçüb-biçmek
KANTİN – bufet, yemekxana (zavodda ve s.)
KAPAMA – buğda bişirilmiş et
KAPAN – tele; kapana düşmek – teleye düşmek
KAPARO – beh; kaparo vermek – beh vermek
KAPASİTE – tutum, güc, qabiliyyet; imalat kapasitesi – istehsal gücü
KAPATMAK – 1) örtmek, bağlamaq 2) bağlamaq (hesabı)
KAPLAMA – üz, örtük
KAPLAMAK – 1) örtmek, bürümek; 2) üzlemek, üz çekmek; 3) dövreye almaq, mühasireye almaq
KAPLAN – peleng
KAPLICA – örtülü qaynar meden bulağı, kurort
KAPLUMBAĞA – tısbağa
KAPSAMAK – ehate etmek, bürümek; plan bütün endüstri branslarını kapısyor – plan senayenin bütün sahelerini ehate edir
KAPURTA – kapot (avtomobilde)
KAPUSKA – pörtülmüş kelemle etden hazırlanmış yemek
KAPUT(-tu) – şinel
KAR – gelir, qazanc, menfeet, xeyir, fayda; kar getirmek – gelir getirmek; kar hırsı – varlanmaq herisliyi
KARA – quru, torpaq; kara kuvvetleri – quru qoşunları; karaya ayak basmak – sahile (quruya) çıxmaq
KARABET(-ti) – qohumluq; karabet derecesi – qohumluq derecesi
KARABUĞDAY – qarabaşaq
KARAKOL – 1) polis menteqesi; 2) gözetçi, patrul
KARAYOLU(-nu) – şose yolu, şose
KARBON KAĞIDI – kopirka (suret çıxaran kağız)
KARDELEN – xeccegülü, novruzgülü, qargülü
KARE – kvadrat
KARELİ – damalı, dama-dama
KARI – 1) arvad, heyat yoldaşı; 2) qadın
KARINCA – qarışqa
KARİDES – krevet
KARMA – 1) qarışıq (komissiya ve s.); 2) yığma; karma futbol takımı – yığma futbol komandası
KARMAŞIK – çetin, mürekkeb; karmaşık bir sorun – çetin mesele
KARNABAHAR, KARNABIT(-ti) – gül kelem
KARNE – 1) gündelik (mektebli); 2) kitabça (talonların ve s.); ekmek karnesi – çörek kartoçkası
KAROSERİ(i) – kuzov (avtomobil ve s.)
KART(tı) – köhne, çox yetişmiş, qart; (terevez ve s.)
KARYOLA – çarpayı
KAS – ezele, müskul; kas ağrısı – ezele ağrısı
KASIM – noyabr
KASKET(-ti) – kepka, furajka
KASTETMEK – 1) nezerde tutmaq, fikrinde olmaq, düşünmek; 2) qesd etmek
KAŞKOL – kaşne, şerf
KAT(-tı) – 1) mertebe; alt kat – aşağı mertebe; 2) qat; 3) dest; 4) defe
KATEDRAL(-li) – kafedral kilse, yepiskop kilsesi
KATLİAM – soyqırımı
KAVAK(-ği) – qovaq ağacı
KAVANOZ – banka (şüşe)
KAVGA – mübahise, dava-dalaş
KAVRAM – anlayış, tesevvür
KAYAK(-ğı) – xizek; kayak sporu – xizek yarışı
KAYAKÇI – xizekçi, xizek süren
KAYBETMEK – 1) itirmek (müxtelif menalarda); gözden kaybetmek – gözden itirmek; 2) uduzmaq
KAYINVALİDE – qaynana
KAYINTAVUĞU – tetra quşu
KAYIN – fıstıq
KAYIP(-ybı) – 1) itki; acı bir kayıp – ağır itki; can kayıpı – insan telefatı; 2) itmiş, itkin düşmüş
KAYIRMAK – himaye etmek, havadarlıq etmek
KAYIT(-ydı) – 1) qeyd, yazı; 2) şert
KAYMAK – 1) sürüşmek; ayağım kaydı – ayağım sürüşdü; 2) sürünmek; 3) meyl etmek, keçmek; düşmanların tarafına kaymak – düşmenlerin terefine keçmek
KAZICI – hekkak, oyucu, oymaçı
KAZIK(-gı) – paya
KEÇİYEMİŞİ – qaragile mercanı
KEDİ – pişik
KEL – keçel, daz
KELEBEK(-ği) – 1) kepenek; 2) batterfley (üzme növü)
KELEPÇE – el qandalı
KEMİK(-ği) – sümük; kemike işlemek – sümüyünedek işlemek
KENDİ – özü; kendim – özüm; kendi kitabı – onun öz kitabı
KENDİLİĞİNDEN – öz-özüne, özbaşına, öz arzusuyla; kendiliğinden anlaşılır – öz-özüne aydındır
KENETLENME – birleşme (kosmik gemilerin)
KEPÇE – 1) parç, tayqulp, çömçe; 2) el toru (uçan cücüleri ve balıq tutmaq üçün)
KEPTAL(-li) – kintal, sentner
KERESTE – 1) taxta-şalban; 2) pineçi levazimatı; 3) heyvere, öküz, qanmaz, yonulmamış (söyüş)
KEREVİDES, KEREVİT – xerçeng
KERMEN – qala
KESAFET(-ti) – sıxlıq; nüfus kesafeti – ehalinin sıxlığı
KESİF – qatı; kesif sis – qatı duman
KESİM – rayon, zona, qurşaq
KESİN – 1) qeti, keskin; kesin tedbirler – qatı tedbirler; 2) deqiq, müeyyen; kesin bilgiler – deqiq melumatlar
KESİNLİK(-ği) – 1) qetiyyetlilik; 2) deqiqlik, müeyyenlik
KESTANE – şabalıd; kestane saç – şabalıdı saç
KEZ – defe; bir kez daha sor – bir de soruş
KEZA, KEZALIK – hem, hemçinin, hem de
KİÇ(-çi) – geminin dal terefi
KİL – tük, yun; ölmesine kil kalıyordu – onun heyatı tükden asılı idi
KILAVUZ – 1) beledçi, gid; 2) losman; 3) turistler üçün soraq kitabçası
KILIÇBALIĞI(-nı) – qılınc balığı
KILIF – çexol
KILIK(-ğı) – 1) xarici görünüş, görkem; 2) libas, geyim; kılıkını değiştirmek – libasını deyişdirmek
KIR I – çal, boz
KIR II – çöl, düz
KIR BEKÇİSİ – tarla gözetçisi
KIR ÇİCEĞİ – tarla çiçeyi
KIR LOKANTASI – şeherkenarı restoran
KIR NÜFUSU – kend ehli
KİRGİNLİK(-ğı) – inciklik, küsü, dilxorluq
KIRITMAK – ezilib-büzülmek, qır vermek, naz etmek
KIRLANGİÇ(-ci) – qaranquş
KIRMALI – büzmeli, qırçınlı; kırmalı etek – büzmeli etek
KIRTASİYE – yazı levazimatı, defterxana levazimatı
KISIK – xırıltılı, batıq
KISITLAMAK – mehdudlaşdırmaq
KIŞKIRTI – tehrikçilik, qızışdırıcılıq
KIŞLA – kazarma; kışlaya yerleştirmek – kazarmalara yerleşdirmek
KIVAM – konsistensiya, qatılıq
KIVANÇ(-cı) – iftixar, fexr
KIVANMAK – fexr etmek
KIVIRMA – qıvrımsaç, buruqsaç
KIVRANMAK – 1) qovrulmaq, qıvrılmaq, qıc olmaq; 2) ezab çekmek, eziyyet çekmek
KIYAS – müqayise, tutuşdurmaq; kıyasla – nisbeten
KIYASİYA – amansızcasına, rehmsizcesine, insafsızcasına
KIYASLAMAK(ile) – tutuşdurmaq, müqayise etmek
KIYI – sahil
KIZAMIK(-ğı) – qızılca (tibbi)
KIZAMIÇIK – mexmerek (tibbi)
KIZGIN – 1) hirsli, qeyzli, acıqlı; 2) qızmış, berk qızdırılmış; kızgın yağ – erinmiş yağ
KIZGINLIK – acıq, hirs, qezeb
KIZILAY: kızılay kurumu – Qırmızı Aypara Cemiyyeti
KIZILCIK(-ğı) – zoğal
KIZKARDEŞ – bacı
KIZMAK – 1) qızmaq, közermek; 2) qezeblenmek, hirslenmek, acıqlanmaq
KİBİR(-bri) – qürur, teşexxüs, tekebbür, kibr
KİBİRSİZ – tevazökar, sade
KİLO VERMEK – arıqlamaq
KİMLİK(-ği) – şexsiyyet; kimlik belgesi – şexsi vesiqe
KİRAZ – gilas
KİRLOZ – pinti, natemiz
KİŞİ – adam, nefer, şexs; üç kişi icin – üç nefer üçün
KİŞİLİK(-gı) – neferlik; iki kişilik kamara – iki neferlik kayuta
KLİMA CİHAZI – kondisioner
KOCA I – er, heyat yoldaşı
KOCA II – 1) neheng, böyük, iri; koca memleket – böyük ölke; 2) qoca
KOCASIZ – ersiz qadın, ere getmemiş
KOF – boş; kof ceviz – içi boş qoz; kof kafalı – başıboş
KOFLUK – boşluq
KOĞUŞ – palata (xestexana); kamera (hebsxana)
KOKARCA – skuns (zoologiya)
KOKLAMA(A) – iybilme; koklama siniri – iybilme siniri
KOKMUŞ – iyimiş (et, balıq ve s.)
KOKU – 1) iy, qoxu; 2) etir
KOKULU – etirli, rayiheli
KOLA – 1) kraxmal, nişasta çiriş, yapışqan
KOLALAMAK – nişastalamaq, kraxmallamaq
KOLALI – nişastalı, nişastalanmış, kraxmallanmış; kolalı yaka – kraxmallı yaxa
KOLAY – asan, yüngül; kolay bir iş – asan iş
KOLAYLIK(-ğı) – asanlıq; kolaylıkla – asanlıqla
KOLİ – bağlama (poçt), banderol; değerli koli – qiymetli bağlama
KOLLAMAK – 1) gözlemek; fırsat kollamak – fürset gözlemek; 2) qayğısına qalmaq, qeydine qalmaq
KOLONYA – odekolon
KOLORDU(-nu) – korpus (herbi)
KOLTUK(-ğu) – 1) qoltuq, qoltuqaltı çuxur; 2) kreslo, qoltuqlu kürsü
KOMODİN – tumba, dolabça
KOMPARTIMAN – kupe; radyo kompartımanı – radio-rubka
KOMPLO – suiq-qesd; bir komplo kurmak – sui-qesd teşkil etmek
KOMPLOCU – sui-qesdçi
KOMPOSTO – 1) kompot; 2) kompost (üzvi gübre)
KOMPRİME – heb
KOMUT(-tu) – komanda, emr
KOMUTAN – komandir
KONAK(-ğı) – 1) imaret, ev; 2) qonaq evi; konaklamak – gecelemek; 3) ordugah
KONFEKSİYON – don, tikili paltar
KONFOR – komfort, rahatlıq
KONFORLU – komfortlu, rahat; konforlu bir hayat sürmek – firavan heyat sürmek
KONKURHİPİK(-ği) – cıdır yarışı
KONSEY – şura; Dünya Barış Konseyi – Dünya Sülh Şurası
KONTRPLAK(-kı) – faner
KONU – mövzu, süjet; bir tablonun konusu – resmin mövzusu
KONUK(-ğu) – qonaq
KONUŞMA – 1) danışıq, söhbet; konuşma dili – danışıq dili; 2) meruze
KONUŞMACI – natiq, çıxış eden, mühazireçi
KONUŞMAK – 1) danışmaq, söhbet etmek; 2) müzakire etmek
KONUT(-tu) – mesken, menzil, ev
KOPÇA – qarmaqcıq; dişi kopça – ilgek; erkek kopça – qarmaqcıq
KORDELE – lent (ipek)
KORDİPLOMATİK(-ği) – diplomatik korpus
KORDON – 1) qaytan, bağ, şnur; 2) saat zenciri; 3) haşiye, köbe; 4) kordon, mühasireye alma
KORKULUK(-ğu) – 1) hasar, meheccer, sürahi; 2) müqevva, qorxuluq; bostan korkuluku – bostan müqevvası
KORNER – korner, küncden zerbe
KORO – xor
KORO ŞEFİ – xormeyster
KORSAN – pirat, deniz qulduru
KOŞMAK – 1) yüyürmek, qaçmaq; 2) qoşmaq; atları arabaya koşmak – atları arabaya qoşmaq
KOŞU – qaçma üzre yarış, qaçış; koşu yolu – qaçış yolu; at koşusu – cıdır
KOŞUL – şert; ekonomik koşullar – iqtisadi şertler
KOŞUT – paralel
KOTA – norma, hedd, hisse, faiz, ölçü
KOVA – vedre; bir kova su – bir vedre su
KOVALAMA – teqib, izleme
KOVALAMAK – teqib etmek, izlemek
KOVAN – 1) arı peteyi; 2) giliz
KOVUK(-ğu) – oyuq, koğuş
KOY – buxta, kiçik körfez
KOYU – 1) qatı; koyu bal – qatı bal; 2) tünd; koyu yeşil – tünd yaşıl; koyu çay – tünd çay; 3) esil, heqiqi, qatı; koyu devrimci – esil inqilabçı
KOYULMAK – başlamaq, girişmek; işe koyulmak – işe başlamaq
KOZALAK(-ğı) – qoza; çam kozalakı – şam qozası
KÖLELEŞTİRMEK – köleleşdirmek, qul etmek, esaret, esaret altına almaq
KÖRELMEK – 1) sönmek; 2) qurumaq (bulaq); 3) heyat qabiliyyetini itirmek
KÖRLEŞMEK – kütleşmek, korşalmaq; bıçak körleşti – bıçaq kütleşdi
KÖSELE – gön, deri; kösele çanta – deri çanta
KÖSTEK(-ği) – 1) buxov, cidar; köstek olmak – buxov olmaq; 2) zencir; saat köstepi – saat zenciri
KÖŞE – künc, tin; köşe başında – küçenin tininde
KÖŞK(-kü) – villa, yay sarayı
KÖTÜ – axmaq, pis; kötü niyet – pis niyyet; kötü kadın – yüngül exlaqlı qadın
KÖTÜLEŞMEK – pisleşmek, ağırlaşmaq, xarablaşmaq; hasta kötüleşmiş – xestenin veziyyeti ağırlaşmışdır
KÖTÜLÜK(-ğü) – pislik
KÖTÜMSER – bedbin, pessimist
KÖTÜMSERLİK(-ği) – bedbinlik, pessimizm
KÖY – kend; köy okulu – kend mektebi
KÖYDEŞ – hemkendli
KÖYLÜ – kendli
KRAMP(-pı) – qıc, ceng
KRAVAT(-tı) – qalstuk
KREDİ – 1) kredit; 2) nüfuz, avtoritet
KREŞ – körpeler evi, yasli
KRİZ – böhran, krizis
KRUVAZER – ikibortlu (pencek ve s.)
KRUVAZÖR – kreyser
KULAÇ(-cı) – sajın
KULLANILMIŞ – nimdaş, geyilmiş, işlenmiş, köhne; kullanılmış elbise – nişdaş geyim
KULLANIŞLI – rahat, münasib, elverişli; kullanışlı bir ev – rahat ev
KULLANIŞSIZ – narahat, elverişsiz, münasib olmayan
KULLANMAK – 1) istifade etmek, işletmek; güç kullanmak – güc işletmek; 2) idare etmek (maşını); arabanı kullanmak kullanırmısın? – maşını sürersenmi?
KULUKÇKA – qırt toyuq, kült toyuq
KULÜBE – daxma, koma, deye, budka; bahçıvan kulübesi – bağbanın daxması; bekçi kulübesi – gözetçi butkası
KULVAR – cığır (stadionda, hovuzda)
KUMAŞ – parça, qumaş, arşınmalı
KUNDAKÇI – tehrikçi, qızışdırıcı
KUNDURA – ayaqqabı, başmaq
KUPA – kubok (idman)
KUR I – mezenne; borsa kuru – birja mezennesi
KUR II – eşqbazlıq, mazaqlaşma
KURA – püşk; kura çekmek – püşk çekmek
KURAL(lı) – qayda-qanun, nizam, norma
KURAM – nezeriyye; bilimsel kuramlar – elmi nezeriyyeler
KURAMSAL – nezeri
KURDELA – lent; kurdela kesmek – lenti kesmek (tenteneli açılış zamanı)
KURİYE – diplomatik kuryer
KURMAY – ştab, qerargah; harp kurmayı – sahe qerargahı
KURNAZ – hiyleger
KURNAZLIK(-ğı) – hiylegerlik
KURON – 1) koronka; 2) krona (pul vahidi)
KURŞUN – 1) qurğuşun; kurşun eritme ocağı – qurğuşun eritme peçi; 2) gülle
KURŞUNKALEM – karandaş
KURŞUNLAMAK – plomblamaq, gülleye basmaq, ateşe tutmaq
KURTARICI – xilasedici, xilaskar
KURTMASALI(-nı): kurtmasalı okumak – uydurmaq, nağıl söylemek
KURUL – 1) şura, sovet; bakanlar kurulu – nazirler soveti; 2) komissiya; seçim kurulu – seçki komissiyası
KURUM – liqa, teşkilat, cemiyyet; hayır kurumu – xeyriyye cemiyyeti; öğretim kurumu – tedris müessisesi
KUŞAK(-ğı) – 1) qurşaq (müxtelif menalarda); 2) nesil; genç kuşak – genc nesil
KUŞKİRAZI(-nı) – meşe gilası
KUŞKU – heyecan, telaş, teşviş, qorxu; kuşkuyla – narahatlıqla; kuşkuya düşmek – qorxuya düşmek
KUTLAMAK – 1) tebrik etmek; bayramınızı kutlarım – bayramınızı tebrik edirem; 2) bayram etmek, qeyd etmek
KUTLU – xoşbext, sevincli, şen; kutlu gün – xoşbext gün
KUTSAL – müqeddes
KUTUR(-tru) – diametr
KUVAFÜR – darama, daranma, saç darama forması
KUYRUKLU PİYANO – royal
KUYTU – xelvet, gizli, tenha
KUYUMCU – zerger
KUZGUNKILICI – qarğasoğanı
KÜFÜR(-frü) – söyüş
KÜLAH – 1) papaq; 2) torba
KÜLFETLİ – çetin, ağır
KÜLOT(-tu) – 1) qalife, brici; 2) triko (qadın üçün)
KÜLTÜRFİZİK(-ği) – beden terbiyesi
KÜMES – toyuq hini, quş damı, quşxana
KÜPE – sırğa
KÜR – müalice; kür şehri – kurort şeheri
KÜRDAN – diş qurdalayan
KÜREKÇİ – avarçı
KÜSTAH – kobud, qaba, edebsiz
KÜSTAHÇA – edebsizcesine, kobudcasına, qaba terzde
KÜSUR – 1) artıq, elave; buna yüz küsur lira harcadım – buna yüz lireden artıq xercledim; 2) pay, hisse; by paranın küsurundan vaz geçtim – pulların mene düşen payından imtina etdim
 
Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...
Üst